Meeting Party ทุกศุกร์แรกของเดือน ณ iOffice หน้ากองบิน 41 เชียงใหม่

วันศุกร์ที่ 10 กันยายน พ.ศ. 2553

ยาย กับ หลาน (ข้างบ้าน)

ยาย กับ หลาน (ข้างบ้าน)
 


ยาย กับ หลาน (ข้างบ้าน)

 

หลาน :      ยาย .. .ยาย 
ยาย :        หา ? 
หลาน :      ยายปีนี้ดูแก่มากเลยนะยาย .. .อายุเท่าไหร่แล้วล่ะ ? 
ยาย :        เมื่อ 20 ปีที่แล้ว ยายอายุ 50 ไม่รู้ว่าตอนนี้มันยังจะ 50 อยู่หรือเปล่า ไม่ได้นับมานานแล้ว 
หลาน :      โห...ยาย ป่านนี้มันไม่เหลือ 9 ขวบแล้วหรอ...แล้วลูกเต้าไม่มีเหรอยายถึงมานั่งคนเดียวเนี่ย 
ยาย :        มี... 
หลาน :      อ้าว...แล้วทำไมเค้าไม่มาด้วยล่ะ 
ยาย :        มีลูกชายสองคน คนหนึ่งอยู่ระยอง คนหนึ่งอยู่เชียงใหม่โน่น ไอ้คนหนึ่งมันจะให้ยายไปอยู่เชียงใหม่...อีกคนหนึ่งจะให้ยายไปอยู่ระยอง...ตัดสินใจไม่ถูกไม่รู้จะไปอยู่กับใคร ? 
หลาน :      โอ้โฮ...ยายนี่โชคดีจังเลย ลูกๆแย่งกันเลี้ยง 
ยาย :        โชคดีกะผีอะไรล่ะ...ก็ไอ้คนที่อยู่ระยอง...มันจะให้ไปอยู่เชียงใหม่   ไอ้คนที่อยู่เชียงใหม่...มันจะให้ไปอยู่ระยอง 


หลาน :      เออ...ยาย...อย่าไปคิดมากเลย อายุปูนนี้ร่างกายยังแข็งแรงอยู่ก็ถือว่าโชคดีแล้ว 
ยาย :        โอ๊ย...แข็งแรงที่ไหนกัน ตอนนี้กำลังแย่เลย 
หลาน :      แย่ที่ไหนยาย...ก็เห็นแข็งแรงดี 
ยาย :        เดี๋ยวนี้ยายมีอาการแปลกๆ เช่น นั่งๆ อยู่เนี่ย...ถ้าลุกขึ้นปุ๊บ...มันจะยืนทุกทีเลย 
หลาน :       เป็นอะไรไม่รู้ลุกแล้วยืนน่ะมันธรรมดานะยาย...ยายเคยเห็นคนล้มทั้งยืนไหมยาย ?
ยาย :        ไม่เคย 
หลาน :      อยากเห็นไหม ? 
ยาย :        อย่าเลย...ยายแก่แล้ว เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยอยากรู้อยากเห็นอะไร 
หลาน :      อ้าว...เป็นอะไรไปเหรอยาย ? 
ยาย :        สงสัยจะแก่ตัวมาก นั่งนานๆ แล้วมันจะมีปัญหา 
หลาน :      มันเป็นยังไงหรอยาย ? 
ยาย :        อีขาซ้ายนี่มัน...ชา 
หลาน :      แล้วขาขวาล่ะยาย ? 
ยาย :        กาแฟ 
หลาน :      ผมว่ายายต้องรีบไปหาหมอแล้วล่ะ 
ยาย :        ทำไมล่ะ ? 
หลาน :      ถ้าปล่อยไว้นานๆ มันจะเป็นโอวัลตินนะยาย 


ยาย :        อืม...แล้วพอยืนนานๆ นะ...ขาซ้ายมันจะปวด 
หลาน :       โอ๊ย...เป็นเรื่องธรรมดายาย อายุมากแล้วนี่มันก็ปวดสิ 
ยาย :        ไม่จริงหรอก...ขาข้างขวานี่ก็อายุเท่ากัน...ไม่เห็นมันปวดล่ะ ? 
 
ยาย :        หลานเอ้ย ... 
หลาน :      จ้ะยาย ... 
ยาย :        คนเราจะประสบความสำเร็จต้องอดทน 
หลาน :      จ้ะยาย 
ยาย :        หลานเอ้ย ... คนเราจะประสบความสำเร็จต้องอดทน 
หลาน :      จ้ะยาย 
ยาย :        หลานเอ้ย .. .คนเราจะประสบความสำเร็จต้องอดทน .... 
หลาน :      โอ๊ย รู้แล้ว ... พูดซ้ำซากอยู่นั่นแหละรำคาญ 
ยาย :        ไอ้หลาน .. .เอ็งนี่ช่างไม่มีความอดทนเอาซะเลย 
  

ยาย :        นี่เอ็งเชื่อเรื่องกฎแห่งกรรมไหม 
หลาน :      เชื่อสิยาย 
ยาย :        เขาบอกว่า ... ถ้าเราฆ่าไก่ ... เราจะเกิดเป็นไก่ ถ้าเราฆ่าวัว ... เราจะเกิดเป็นวัว ถ้าเราฆ่านก ... เราจะเกิดเป็นนก 
หลาน :      ยาย .. .เห็นทีผมจะต้องฆ่าคนซะแล้วยาย 
  

หลาน :      เออ .. .ยาย .. .ฉันจะเปิดร้านใหม่ล่ะยาย .. .ยายช่วยไปอุดหนุนฉันหน่อยนะยาย .. .ฉันอยากให้ยายไปอุดหนุนเป็นคนแรกเลย ... 
ยาย :        โอ๊ย...ไม่มีปัญหา .. .เรามันคนกันเอง เออ .. .ว่าแต่ .. .แกจะเปิดร้านอะไรล่ะ 
หลาน :      ร้านขายโลงศพจ้ะยาย 
ยาย :        อ้ายเวร...ปากไม่เป็นมงคล .. .เอ็งจำไว้เลย ข้าจะไม่เหยียบเข้าร้านเอ็งจนวันตาย .. .
หลาน :      ถ้าถึงวันตายแล้วอย่าลืมมาอุดหนุนนะยาย 
  

ยาย :        นี่ๆ .. .ยายก็มีหลานชายอยู่คนหนึ่ง...กำลังเรียน .. .เป็นเด็กดีเหลือเกิน .. .กตัญญู .. .เมื่อวานนี้เป็นวันเกิดยาย ... พอยายจะเอาชามไปล้าง ... หลานชายมันเข้ามาห้าม .. .มันบอกว่า " ยาย ... วันนี้เป็นวันเกิดยาย ... ยายอย่าล้างชามเลย ..." 
หลาน :      แหม .. .เป็นเด็กดีจริงๆเลยนะหลานยายเนี่ย 
ยาย :        เออ ... มันบอกกองเอาไว้ก่อน ... พรุ่งนี้ค่อยล้าง เอ้อ ยายต้องไปแล้วล่ะไอ้หนู 
หลาน :      อ้าว...ทำไมล่ะยาย ?? 
ยาย :        ต้องรีบไปล้างจาน ?? 

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น